ben bu yazıyı kendime yazdım

içimize yaptığımız yolculuklardan elimizde kalan sözcüklerdir.

en acımasız, en şefkatli, en vurdumduymaz ve en toleranslı diyaloglarımızdır. kendimizden kendimizi çıkarırız, karalarız aklarız. en çok da geceleri yaparız bunu. hesaplaşırız benliğimizle.

bir gün bir yanlışlık yaptıysak birine ve affedilmeyi bekliyorsak, döneceğimiz yer yine içimizdir. kendimize bağışlatabilirsek suçumuzu doğru yoldayız demektir. artık dünya da affedebilir bizi.