"durup da bir kez olsun kendi içine bakmayan neye sahip olduğunu kestirebilir mi? kendi içine bakmak, o bunu hiç bilmiyor. bir kamaşma sadece. el yordamıyla bile değil henüz. ama içine baktığı zaman. kendi içinde kaybolabileceğini idrak edecek. ve bir daha hiç üzülmeyecek. o zaman, kendi içine bakıp da gördüğü zaman. bütün tabletlerin, bütün papirüslerin, bütün yazılmışların özetini kendi içinde çıkartılmış görünce. önce inanmak istemeyecek. nasıl olur ama? nasıl olur? acıyan gözlerini yumacak kendisine. gerisin geri ödünç imajlarına dönecek, nefes nefese. ödünç imajlarıyla konuşmaya devam etmeye kalkışıp da, hiçbir şey olmamış gibi davranınca. sesi kendisine yetmez olduğunda. içi boşalınca ödünç belleklerin. bir komedya. trajedi içeren bir şey yani. çaresiz kendi içine dönecek. yeniden ve ilk kez sahiden."
