Milena, yüzün külrengi
yorgunsun kışın ağır havası gibi.
Yok oluyor birileri daima.
Ölüyor onlar, Milena,
şimdi öleceğin
ve öleceğim gibi,
ocak ayının mavi buz dikiti
avlandıktan sonra sayemde.
Ben bakarken geldiğini görüyorsun sen
karın kadifesi örtmüş saçını.
Yalnızım
ve değişmiş dünya.
