bir avuç cahil ve yobaz tarafından yönetilmek

"bana üç farklı şairden üçer şiir say" desem sayamayacak vekiller tarafından yönetilen şahsımın maruz kaldığı işkence. ulan 26 yaşındayım, hayatımda bir kere bile temsil edilmedim lan koca mecliste. çankırı'nın 1500 rakımlı köyündeki amcam bile vekil soktu meclise, ben sokamadım. (benim ayıbım, amcamın ellerinden öperim) sikerim lan böyle düzeni.

masum bir bebek olarak doğdum, sonra herkes gibi bu iğrenç düzenin çevresel faktörlerinden etkilendim. yaşadığım ülkenin televizyonundaki, okulundaki, camisindeki, toplumundaki hurafelerle beynimi doldurdular küçücük yaşta. şu günkü aklımın asla kabul etmeyeceği şeyleri doğru bellettiler bana. bu saçmalıkların yanlış olduğunu algılamak, bunları kafamdan silip atmak için onlarca kitap okudum; yüzlerce köşe yazısı, makale okudum. her yeni bir şey öğrenişimde kendimi biraz daha cahil hissettim. russell'ın, "bilmemek ancak kitap okumakla olur" sözünü felsefe edindim. hep "acaba" dedim, yanılabilme ihtimalimi hiçbir zaman göz ardı etmedim, daima karşımdaki insanın da haklı olabileceği olasılığını düşündüm. benden farklı olan, hayat ve dünya görüşleri bana benzemeyen insanlara karşı saygılı olabilmek için kendimi resmen eğittim, telkin ettim. nasıl ki bir bir resme bakınca iki insan farklı şeyler görebiliyorsa, hayatta da aynı kuralın geçerli olabileceğine inandım.

ama aklım erdiğinden beridir televizyonu ne zaman açsam; birbirine söven insanlar, birbirlerine tekme atan vekiller, yalan söyleyen siyasiler gördüm. hayatım boyunca hiçbir zaman hak ettiğim şekilde yönetilmedim. lanet olsun lan, damn amk. tiksiniyorum bu düzenden. platon bir gün, insan canlısının devlet kavramının kölesi olacağını tahmin edebilseydi asla o malum kitabı yazmazdı. ulan kutsal bellediğiniz bütün kavramları biz kafamızdan uydurduk, daha iyi koşullarda yaşamak için. şimdiyse kendi uydurduğumuz bu kavramlar için köle olacak hatta ölecek kadar şuursuzlaşmışız. çok ciddi söylüyorum, bu şekilde yönetilmeyi hak etmeyecek kadar emek verdim kendim için. eminim benim gibi düşünen yüzlerce binlerce insan vardır. arkadaş yeter artık, ben şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum ya.

(bkz: sarhoşken entry girmek)