cinci karı muhabbetlerini bilirsiniz.
benim bir hala kızım vardı, böyle saçma sapan işlere çok girer kurşun falan döktürür. neyse kocası bunun ağzını burnunu bir güzel kırıyor yine bir gün. bu da diyor ki kesin bizde büyü var doğru buruşuğun birine gidiyor, tabi ki götüren de benim araba ile.
neyse kardeş girdik içeriye ev felaket mistik. ama mutfakta da kapuska kaynıyor herhalde, ortalık bir kokuyor ki aklınız durur.
neyse oturduk karının yanına eciş bücüş bir şeyler söylemeye başladı, karının rengi benzi attı halamın kızı da tiribe girdi ağlıyor falan. hani cem yılmaz'ın içe sıçmak deyimi var ya, içime içime gönderiyorum ağabey.
karı bir ''uyyiiihh!'' dedi kendine geldi ama sesi bir başka türlü çıkıyor, nasıl korktum nasıl korktum.
halen daha inanmam böyle şeylere o karı büyük ihtimal iyi tiyatrocuydu ama bizim hala kızı nedne titreyip ağlamaya başladı bugüne bugün kendisi bile bilmiyor. ona sorarsanız '' cevdet'e kötü davranmasını öğütleyen onlar'' diyor. amk yumruğu atan cevdet, dayağı yiyen sen. cinin ne suçu var aha. *