hikayeye göre mimar daidalos, yunan kralı minos'un karısının poposuna bakıp "off taş gibi hatun, sütun gibi bacakları var" der. bunun üzerine şerefsiz minos, bu mimar olan daidalos ile oğlu ikarus'a gıcık olur ve bu ikisini labyrinthos adında bir labirente kapatır. bu arada tüm yunan sütunlarının kral tarafından yıkıldığını anlatmaya gerek yoktur sanırım. neyse bu labirentin içinde baba-oğul ne bok yiyeceğiz diye düşünürken mimar daidalos kendisi ve oğlu için kaçmalarına yarayacak bir çift kanat yapar ve peligom ile oğlunun sırtına yapıştırır. her ne kadar tarihsel kaynaklarda balmumu ile yapıştırıldığı söylense de inanmayın, yalandır. peligomdur doğrusu. velhasılı kelam, kanatları yapıştırır oğlunun sırtına ve tembihler: "aman oğlum, yaman oğlum. sakın ola uçuyorum diye götün kalkmasın, istikbal göklerdedir ama özgürlüğün bokunu çıkarma. güneşten uzak dur. bir de denizin üzerinden uç ki kanatlar nemli kalsın yoksa su kaynatır" der. ikarus babasını hiç siklemez tabii. uçtukça uçar, uçtukça uçar, uçtukça uçar, uçtukça uçar ve uçtukça uçar... (evet tıkandım, hikayenin sonunu getiremiyorum) uçtukça uçar... (bi el atın lan) evet, uçtukça uçar, uçar ve uçar. o kadar çok uçar ki, izosferin bile dışına çıkar. o sırada daha nasa kurulmadığı için houston'dan da yardım alamaz. yolunu kaybedip venüs'e konar. bu sırada kralda atina'da venüs'e konmakta, venüs ile ateşli geceler geçirmektedir. neyse, "madem bu kadar geldik e bari bi güneş yapıp geliyim" diyen ikarus güneşe doğru yol alır. bu sırada güneşin önüne geçtiği için gölgesi dünyaya düşer. batman işareti işte burdan gelir. ikarus'un gölgesini gören babası "lan avradını sktiğimin evladı, gel lan buraya, kurtar babanı bu labirentten" der. babasının korkusundan daha bi hızlanan ikarus sonunda ışık hızını geçip enerjiye dönüşür. mitolojik hikayede güneşe yaklaşıp yandığı söylense de yalandır, uydurmadır, inanmayın. enerjiye dönüşmüştür aslen. olay budur yani.
