yalnız başıma sessiz sakin bir kafeye gitmiştim, ders çalışacaktımm güya. biraz ara verip sigara içtim. sonra televizyonda bir müzik kanalı açtı garson, hay amına ya diye atarlandım bi süre. tam kalkıp gidecektim ki yaşar "anlatamıyorum, gözlerin ne renk ve ben neden seni unutamıyorum" diye başladı şarkıya. hani olur ya ilginç bişey olur herkes döner tutulur oraya bakar. aynı o oldu bende de. dersi falan bıraktım, her şeyi bıraktım. şarkıyı dinledim. bitti sonra. kötü oldum bi. gidip bi sigara daha yaktım. sonra okul mokul arkadaşlar bişeyler. eve gittim şarkıdan aklımda kalanları youtube a yazdım ve nihayet buldum. sayısını aklımda tutamayacak kadar çok dinledim. yine bi sigara yaktım. onu düşündüm. evet sevmekten vazgeçmeliyim, unutmalıyım artık diye düşündüğüm günlerdi. unutacaktım ama bi kez daha üzdü beni o, bu şarkıyla. üzüldüm. duygulandım. o derece insanı fena eden bi şarkıydı işte "anlatamıyorum".
