söyleyememek

söyleyecek çok şeyin olmasına rağmen yokmuş gibi davranmak, zorunda olmak yada öyle hissetmektir.
çok istenmesine rağmen olmaz ve olmaması gerekmiyordur aslında. insanın isteklerini gerçekleştiremediği an gelmiştir kapısına ve kapıyı açmaktan başka bir seçenek yoktur karşısında zira tek çıkış yolu anın gireceği kapıdan çıkabilmektir kendisi için.
çoğu zaman beraberinde pişmanlıklar getirir ve ardından söylemek istediğin kadar da acı bırakır ama bu çare olmaz sonrası durum için. hatta bazen fikrinizi değiştirip söylemeye karar verseniz ve tüm kararlılığınızla uygulasanız bile o beklenen sonuca ulaşılamaz. bu da hayatın gerçekliğidir zaman ve makanda. faydasız ve sonuçsuz bir eylem olmuştur artık istediklerinizi söylemek. çünkü ilk fırsatta söyleceğiniz ehemmiyetini yitirmiştir ve artık anlamsız bir şey olup çıkıvermiştir areneya. aslında suçlu sadece zaman olmasa da biraz zaman biraz kişidir. kişi zamanı kullanmadığı, zaman ise ikinci bir şans vermediği için suçludur.