Neye inandığınız ile ilgilidir.
Nefsinizi terbiye edebilmişseniz ya da bu yolda yürümeyi tercih edenlerdenseniz ölüm başlangıçtır.
Beden sadace ruhun içine hapsolduğu yerdir.Size perdelerden başka birşey vermez.Özgür değilsinizdir içinde.
Bedeninizin izin verdiği ölçüde hissedersiniz,işitir,görür,tadar,koklarsınız.
O'ndansınızdır aslında,ancak O sizin imtahanınızı için kendinden verdiği nefesle sizi bu bedene koyar ve bekle.O'na döneceğiniz ana kadar bekler,imtahanlar sunar size ki O'na arınarak gidebilin.
Özgürlüktür ölüm,geride kalanar için özlem olsa da sizin doğuşunuzdur.
Anne karnından nasıl çıkmak istemezse bebek,büyük ağrılarla oradan nasıl çıkıyorsa ve herşeyin 'son' bulduğu anda aslında tam da bir 'başlangıçta' ise,işte ölüm de böyledir.
Bu dünyadan başkasını bilmediğimiz içindir buradan gitmek istemeyişimiz.Aslında bu daracık yerde hapsolmuşuzdur.Herekes kendi Truman Show'unu yaşar.Aslında gölgelerle savaşırız ve gölgeler ile yarışırız.He büyük bir acı ile kaçarız ölümden.
Ölüm ,bedenden kurtulmasıdır ruhun ve sonsuz hayatına kavuşmasıdır.
Ya da;sondr.Acılı,hüüzn dolu..Işığın kapanması,herşeyin bitmesidir.Bilmem kaç sene nefes aldıktan sonra ağaca gübre olmaktır.
