elif lam LAMA rahman ve karnı guruldayan FSM nin şanıyla. ''efenim yobazla tartıştığım zaman ......... her şey kapanıyor.(ula senin anandır getirdi bana verdi al suyun içinde yap ki şifa olsun) küfür ediyooo.'' (SAV) arada alay etmek zorunda kalıyorum. ama yine de bir ikna amacı gütmesem de ikna güdüsüyle doğduğumdan olacak nedensellik içinde debelenip duruyorum her ne kadar bir yobazın, nedenselliğin sınırlarını, bir spermin prezarvatifi zorlaması gibi zorladığının farkında olsam da, daha önce kullanmış herkes gibi bu konuda endişeye kapılmıyorum. (yani demek istemezdim ama burada işimi şansa bırakmak istemediğim için diyeceğim.) yani yaptığı ve kendince getirmeye çalıştığı dogmatik delillerin nedenselliğin çin seddi gibi sağlam örülmüş duvarını aşma olasılığı düşüp boynunu kırma olasılığı ile yarışamayacak kadar küçük bir olasılık olduğundan, yaptığı sadece benim arayıp bulamadığım saçmalıkları sırası geldikçe gündeme almaktan öteye geçmiyor. imdi burada şu soru kulaklarımı çınlatıyor şimdiye kadar kaç yobaz ikna ettin? efenim ikna ne haddime ben ikna için uğraştım kafasında bazı soru işaretleri oluşturdum belki ama bu sorular başımız döndüğünde oluşan yıldızlar gibi kısa ömürlü olmuş ve baş dönmesi geçince kaybolmuşsa bunda kendimi kabahatli bulmam. (sevelim sevilelim dünya kimseye kalmaz.) burada umursamaz bir tavrım varmış gibi bir algı oluştuysa ikna edici olmakla can sıkıcı olmak arasındaki ince çizginin ikna edici olmak tarafında kalma gayretim beni fazla gayretli olmaktan alıkoyuyor. değilse her nurcunun muhtelif cuma günlerinde namaza çağırması gibi can sıkıcılığın sınırlarını zorlayan bir tavırla ikna edici olabilirim.
