evet, çocukluğun bazen en güzel, bazen ise en sinir bozucu hareketidir bu. ama her daim özlenendir. bazen kardeşle yapılır, bazen ise arkadaşla. işi bilmeyen bir arkadaşa yapıldığında ise, muhtemelen şaşkınlık yaratacaktır bu iş kendisinde.
+saat yapim mi sana?
- ne saati la? saatim var benim. dayımla aldık geçen.
+oğlum öyle değil, ben kendim yapacam.
-nası yapacan yap bakayım.
+getir kolunu.
çocuk, kolunun ısırdığını görecek fakat gıkını da çıkaramayaktır pek. şaşkındır çünkü. "ne yapıyor lan bu" der. biraz da acımıştır kolu. ama varolan şaşkınlık duygusu, bunu da bastıracaktır. çocuk kolu ısırdıktan sonra, bulaşan tükürüğü de alelacele silmeyi ihmal etmez tabi. bu aceleyle silme eylemi aklıma geldikçe gülerim bak. sanki o tükürüğü, kolunu ısırdığı çocuk görmüyormuş gibi.
neyse, bir süre sonra diş izleri daha da belirginleşir tabi. acısı ve şaşkınlığı geçtiği için, çocuğun yüksek ihtimalle hoşuna gidecektir bu iz. ama yazımın başında da belirttiğim gibi, pek hoşlanılmayan bir arkadaş bu hareketi yaptığında, gerçekten de sinir bozucudur.
