Aynılığın nicelikte değil nitelikte olduğu durumdur. sylvia plath ile nilgün marmara; heinrich von kleist ile stefan zweig ilk etapta aklıma gelenlerdir. Denilecek ki Plath gazdan boğularak öldü, Zelda ise boşluğa bıraktı kendini; doğru gibi görülebilir ama yanlıştır. çünkü zelda yani nilgün marmara da yaşadıklarından ötürü soluksuz kalmıştır. Onu boğan turgut uyar'ın bahsettiği türden bir lanetlenmektir. Yani nilgün de "belleğinden lanetli" bir şairdi.
Peki, aynı ölümü paylaşmak ne demek? Ölümün sonsuzluğunda; Faust'un tabiriyle ölümün "bitimsizliği"ni birlikte taşıyan, ağır gelen bir yazgıyı, kaderi bölüşen kişiler için kullandığım bir tanımdır.
