şu an ağır bir şekilde hissettiğim duygu. insanın içi içini yiyor. keşkeler beynini kemiriyor. sanırım bu pişmanlık duygusunu atlatmak da zor oluyor en azından şahsım adına zor oluyor. eğer bir de yanında çaresizlik varsa yapacak bir şeyin yoksa geçirdiğin her gün, her saat, her dakika, her saniye zehir oluyor. sadece düşünüyorsun başka bir fonksiyon yok yapabilecek bir şey yok... asla yaşanmaması gereken bir durum. yaşanıyorsa da çok da düşünmemek gerek aslında çünkü anca öyle atlatılıyor ama o da çok zor işte... düşünmemek...
