devamsızlıktan kalmak

Lise 3'teyken muzik ve inkilap dersleri gorurduk biz. Mustafa kemal asigiyim fakat inkilap ogretmenimiz cok bos bi kisilikti. Persembe gunleri ilk uc dersimiz soyleydi; "inkilap, inkilap, muzik" ben ve bi arkim derslere girmemek icin mazeret arardik. O ders saatlerinde sinifin harici her yer bize cennet gozukurdu. En azindan buna inanirdik. Dersten iki dakika kaytarmamiz bile bizim icin bayram sayilirdi. Sade soda alip bunu kutladigimizi hatirliyorum da, gercekten cok geri zekaliydik.

Her hafta persembe gunleri ilk uc ders kardom ve ben icmelere giderdik. Comerdik cimenlige, hatta bizzat yatardik, bira siselerimizden bira degil de, keyif yudumlardik. Yani bu olayin ehemmiyetini size yansitabiliyor muyum? Su an ciksaniz muzikcinin tipini sorsaniz bilmem. O zamanda bilmezdim, simdi de bilmem. Ama yakisikli adamdi.

Not: adam oldugundan bile supheliyim, karneme bes dusurunce kayislar kopmustu bende. Ulan acaba benim derse gelmeyisimi, o da kendisine mi bayram kiliyordu? Bu da ufak bir hediye miydi? Sen benim dersime gelmedin, cok yasa. Al sana benden koca bi bes. Boyle bir sey varsa, ve bu adam ben derse gelmedigimde bayram yapiyosa, tek basina yapacak degil ya, karsisinda koca bi sinif var. ulan??