en soğuk kışıydı buranın. on senelik neşeli evimin sırtında o bej hırkası elinde sigarası pencerede her kar tanesiyle muhabbeti olan kız oldum.
gözümden hiç yaş akıtmadım o günler. güçlüyüm dedim. sigaram hiç düşmedi elimden ama yokluğuna basıp söndürdüm her izmariti. alışmaya çalıştım. uyumadım. yemedim. gülmedim. ama ağlamadım da...
iyi olduysam o zamanlar, bir o adam bir de bu şarkıydı.
at o ilaçlarını, sigaranı, sahte dünyanı, mutsuzluğunu, inançsızlığını, kalemini, sayıklamalarını, korkusuzluğunu... elimde kalanların hepsi bunlar o kıştan, bir de lili.
