arkadaşlar böyle bir şey yok diye düşünüyor olabilirsiniz ama var. biliyorum amk.
ilkokul beş falan. beden dersindeyiz, sınav olacağız. sıra bana geldi. kocaman lacivert bi minder. takla atmam gerekiyor, öğrendiğimiz bu çünkü bütün dönem. öyle müfredatında içine sıçarım ben ama neyse konu bu değil. neyse geçtim minderin başına. bi mindere baktım, bi hocaya... hadi bismillah deyip eğileyim dedim ama boynum kırılırsa, nefessiz kalırsam, ya yuvarlanır da durduramazsam diye zibilyon tane senaryo geçiyor kafamdan. sonra sınıfa baktım, hepsi u şeklinde dizilmiş beni bekliyor, beni izliyor. bu da ayrı bi sikikliktir efendim neden benim başarımla onları ezmek ya da başarısızlığımla beni itin götüne sokmak gibi bir derdi var beden eğitimi öğretmeninin? neyse, hocanın yüzüne baktım tekrar... gözlerim dolmaya başladı, sonra yapamıycam yapamıycam diye bağıra bağıra sınıfa koştum. tabi arkamdan kocaman bi kız ordusu geldi ''örtmenim arkadaşımız aallıyo yanına gidebilrmiyis'' minvalinde.
velhasıl o taklayı atmadım arkadaşlar. ben hayatım boyunca hiç takla atmadım.
beden dersleri yiğidin harman olduğu yerdir, böyle biline.
