ali ismail korkmaz

hissettiklerini hissetmek için tanımaya gerek yok. ne için mücadele ettiğini, ne için orada olduğunu ve ne için öldüğünü hepimiz biliyor ve hissediyoruz.

ama annesinin babasının hissettiklerini hissedebilir miyiz? gencecik bir fidanı 2 metrelik çukura bırakırken kendimizi düşünebilir miyiz? ateş düştüğü yeri yakıp kavuruyor. radyoda televizyonda onu hiç tanımadan gözyaşı dökebilen insanlarla güzelleşecek bu ülke. o acıyı yüreğinde hissedebilen, vicdan sahibi güzel insanlarla düzelecek bu topraklar. önce vicdan sahibi olmalı insan.

hakkını helal et güzel insan...