khaled hosseini'nin güzel bir kitabıdır. vicdani bir sorgulaması vardır. gerçek bir dostuluğun nasıl olduğu, bir ülkenin nasıl paramparça olduğu ve insanların çıkarları uğruna nasıl sapkınlaştığı anlatılmaktadır. filmi de çekilmiştir kitabı okuduktan sonra filmini izlemenizi de tavsiye ederim.
--spoiler--
* Dünyada tek bir günah vardır aslında; o da hırsızlıktır. Bir insanı öldürdüğün zaman bir yaşamı çalmış olursun, karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı almış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın veya birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun..!
* Bazı insanlar, bir başkası uğruna fedakarlık yapmak için fazlasıyla bencil doğar.
* Gözyaşlarının inci olduğunu görünce, ağlamak için sevdiğini öldürür.
* Karın üstüne damlayan kanlar, açken misafiri doyuran insanlar, karnını doyurmak için bacağını satanlar gerçek miydi ?
* Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın
* Baba'yla aynı evde yaşıyorduk, ama farklı dünyalarda. Uçurtmalar bu iki dünya arasındaki, kağıt inceliğindeki kesişme noktasıydı.
* işte o zaman, Amerika'da bir filmin sonunu asla söylememem gerektiğini, karşındakinin buna fena halde bozuluğunu ve sonunu mahvettiğin için seni özür dileyecek hale getirdiğini öğrendim. Afganistan'da, sonu bir filmin her şeyi demekti. Hasan'la Zainab Sineması'nda bir Hint filminden çıktığımızda Ali, Rahim Han, Baba ya da Babanın bitmek bilmez arkadaşları bir tek şey sorardı: Kız filmin sonunda mutlu oldu mu? Esas oğlan hayallerine kavuştu mu? Yoksa sonu acı mı bitti?*
--spoiler--
