genel olarak insanlar otobüste artistlik olsun diye kitap okumaz. okuyan insan şunu düşünecek kapasitededir zaten. "ben artistlik yapmaya çalışacağım ama adamla aynı otobüsteyiz yani, nereye kadar hava atabilirim ki?" zaten artist tip kitap okumaz. o sayfaya bakar, kafasını kaldırıp çevresini süzer. başını kitaba doğru eğer ve gözlerini kaydırıp camdan dışarıyı izler, yan koltukların birinde oturan kadının bacaklarına bakar. sırf artistlik olsun diye yapıyorsa o kitaba odaklanamaz, insanlar numaramı yiyor mu diye etrafına bakınır.
okumak zevk işidir. zorla kitap okunmaz. belki adam çok seviyor okumayı ve gidip otobüste okuyor. bunu ancak okumayan insan artistlik olarak düşünür. bunu artistlik olarak değerlendiren insan da eline kitap almayı denerse olayı artistlik olarak değerlendirmekten vazgeçecektir.
hem belki adam evden çıkarken çok heyecanlı bir yerinde kaldı ve okumaya devam etmek istiyor, buna kim karışabilir ki?
özet olarak: oku işte, ne özeti? hala özet arıyor.
