der ve uzaklasir genc adam

- yanında içecekle pekala iyi gidecek olan bi’ siparişin ardından “içecek olarak ne alırdınız?” diye soran garsona, hiç bi’ şey içesin olmamasına rağmen, nazarında, o an için gereksiz yere “parası çıkışmayan adam” olarak değerlendirilmek düşüncesi ağır bastığında, kola, ayran demekten geri durup bi’ su dememizin altında “zaten her halükarda suya ihtiyaç duyucam ama kola öyle diil ki, hem aldığım suyu bulunduğum süre içerinde içmesen de yanımda götürebilirim, kim ne diyebilir aga, şimdi kutu kola alsam zaten içesim yok bi kaç fırt çekçem içemicem, eee sonra.. ziyan olmasın diye onunla mı çıkıcam dışarı, ayran da hakeza öyle, belirtmek isterim” düşüncesi yatıyor gibime geliyor. hatta; amma ve lakin abicim paket siparişte sorun yok, babalar gibi “almıyorum ulan al-mı-yo-rum, alsam söylerim s.kitoşlar, niye unutayım alacağım içeceği ha niye, ama bi ‘bi’ ketçap mayonez olsun mu abi’ demek, ekseri, hak getire di mi şark kurnazları sizi” iç sesime eş zamanlı “yok sağol” derken “kuru kuru pek zanmıyorum helbet daha önceden alınmış litrelik ya da ne bilim fazladan bi kutu kola, ayranı zaten vardır” yaklaşımını, ‘karşıt iç ses’ olarak ilgili kişide uyandırmak da var gibime geliyor.

- evveliyatında kendisine yönelik edilen beylik lafların dışında nokta laflar duyduğunda önemsemeyip, kendisi açısından ayrı bi’ yere sahip “ünlü” birinden edilen o nokta lafa anlamca en yakın lafı başka bi konuya istinaden duyduğunda hak veren tipte kişiler kendilerine ait bi’ düşünceyi bina ederken bile popülist referans peşinde koştuklarının açık bi’ delili değil de nedir lan! sakin ol şampiyon.

- çay kaşığı ile tatlı kaşığı arası ayarında bi’ kaşığa yer yer ihtiyaç duyduğumuz anlarımız vardır deyu düşünüyorum. örnekse; ağzına kadar içine nevaleyi boca ettiğin, dudak payı bırakmadığın bazı kupalarda, oluyo bazen, ayrıca kupa var kupa var, içimlik nevalemize çay kaşığı ile müdahelede, ya çay kaşığımız kupada boğulma tehlikesi geçiriyo ki bu da tatlı kaşığının alternatif olması için yeterli bi’ neden ya da sırf s.ktiriboktan bi’ karıştırma için parmacıklarımızın uçları neredeyse ikinci dereceden haşlanıyo. (anaa yazıık) çay kaşığı boğulmasını yaşamamak içün bari tatlı kaşığı ile derde derman arayayım dediğimizde falan ise o kaşık kupada çok afedersin erekte olmuş bi’ s.k gibi ya da kupanın bitiminden itibaren sankit bi’ yelken direği varmış gibi görünüyo. (benzetmelere bak) arkadaş! ben bu ahval ve şeraitte içeceğimi neyin içerken, ‘ne lan öyle karıştırma sırasında ancukta oynayan s.k görünümlü şeyi mi içecem’ diyorum. ilaveten, inanır mısın, yetmezmiş gibi bi’ içimlik içişim olan bu içişim de o biçim olumsuz etkineliyo ki beni asıl yıpratan da bu değil mi zaten. ehe ehe. velhasılıkelam veyahut efenime söyliim; burdan kaşık dünyasına yön verenlere, şekil verenlere izninle seslenmek istiyorum: (kaşığı eğip bükenler siz değil lan!) “ağalar bu bahsini ettiğim türden bi’ kaşık türü sürün piyasaya 96 parça almayan şereften yoksun oğlu yoksundur lan.” hamiş: belki de böyle bi’ kaşık çeşidi vardır da haberim yoktur. muhtemeldir diyor, bu hayati öneme sahip konuyu kapatıyorum.

- uyanık olduğu iddiasını sık sık güncelleyen, bulunduğu ortamı bi’ cümle belleyip o cümlenin öznesi olduğuna her daim vurgu yapan, muhatap olduğu her kızın aklını aldığı zannını ki zan bile değil baaa kalırsa, sesli olarak dillendirmeyi meziyet olarak adlandıran, sulu zırtlak şakalar yapmayı şaklabanlık kelimesinin anlamının dışına çıkarak esprili kişiliğine borçlu olduğunu düşünen, ipe sapa gelmez ne idüğü belirsiz kendince aykırı ve sivri çıkışların kendisini ayrıcalıklı kılacağını marjinallikle karıştıran, üzerinde fazla durulmadığı bariz olan laflarla, çatısını oturtamadığı yine kendince enteresan anılarla kendisini dinlenilebilir/çekilebilir kılacağını zanneden adam, seni tanımlamaya ne kelime dağarcığım ne de mevcut kelimeler(im)den kurduğum cümlelerim yeter. ufaktan deniim dedim ama. belirtenzi.. aha aha.

- beni görmediğine kanaat getirdiğim (yakınlık derecesi önemli değil) ama benim, o an onun, nerde ne yaptığını bildiğim bi’ arkadaşımın, benimle öylesine plansız bi’ zamanda görüşür mi acep merakımı gidermek maksadıyla, beni bu meraklar öldürdü, aslında böyle bi’ merakımda yokta yazıda atıp tutmak güzel olabiliyor, bu söylediğimde de samimi değilim açıkçası, her neyse devam ediyorum, o an cepten ulaşıp nerde neler yaptığını sorar, alakasız bi’ yerde olduğunu bi’ g.tverene yakışır ve de sakin bi’ şekilde dile getirir ise şayet, yalana dili alışkın olduğu sonucu çıkar burdan ki bizim de buna şerbetimiz vardır icabında, gram tereddüt etmeden “lan çük kimi s.kiyon sen, şu anda şu civarda cirit atmıyor musun aga sen, ulan var ya gözlerime mi inanayım sana mı ha, seni küçük yalancı!?” diye çıkışır, onu cebin başında zor durumda bırakarak.. tabanvay halde ise bir anda durmasını sadistçe bi’ zevkle izleyerek, arkadaşları zor durumda bırakmanın tadı başkadır, bu tatta ise samimiliğimin esamisi bile okunmaz, olur mu öyle şey canım, dedim ya.. yazıya bu.. atıyom, yoksa arkadaşlar candır vesairedir falan… ne diyodum lan ha onu cebin başında zor durumda bırakarak, bundan sonraki ilişkinin hakimi pozisyonunda ilerlemeyi planlar, buna rağmen yapacaksa da açıklamasına izin verir, beni ikna edip edememesine göre de s.ktiri çekip çekmeyeceğime karar veririm kardeşim… ooo yooo.

- misal hem çişin var hem de açsın, girdin bi’ lokantaya öncelikli olarak selam verir, tuhaf bakışlar nezaretinde direk wc’ye yönelir, sonra mı siparişini verirsin yoksa selamla birlikte siparişini de verir bi’ yere de oturmadan direk wc’ye mi yönelirsin yoksa “önce yerimi belli edeyim” diyerekten siparişi verir bi’ yere kurulur bi’ müddet takılır sonra mı wc’ye yönelirsin yoksa önce bi’ yere kurulur siparişi verir, siparişin gelmesini de bekler, tıkınır, sonra mı wc’ye yönelirsin yoksa önce bi’ yere kurulur siparişi verir, siparişin gelmesini de bekler, tıkınmayı da aradan çıkarır, hesabı da öder, sonrasında mı wc’ye yönelirsin yoksa bu bahsi geçenlerin neredeyse hepsini hayata geçirir, dışarı çıkar, bi’ kaç adım yol alır “hassiktir çişimi yapacaktım lan!” diye gerisin geri lokantaya döner öyle mi işersin yoksa “çok geç.. dışarıdayım artık” diyerek çişini yapacak başka bi’ yer mi ararsın? naparsın ha naparsın!? yalnız bu söylediklerim, asortik bi’ yer içün zanmıyorum, azcı esnaf lokantasında iseniz geçerlidir gibime geliyo. ha unutmadan bi’ de manyaksanız ki ben manyağım. aha aha.