bugün

ben bu yazıyı kendime yazdım

allah benim belamı versin de kurtulalım hepimiz.
ben öyle büyük şeyler bekleyen bi adam değilim.
biri bana dese ki özge al taş, senin için buldum. ben sevincimden ölürüm.
biri bana dese ki gel sana bi sarılıyım. ben başka bişi istemem.
öyle büyük beklentilerim de yoktu insanlardan.
omuzlarına yaslanıp uyumaktı tek isteğim.
acıkmışsındır bak sana çubuk kraker aldım deseler benim için yeterdi.
ama ben ne yaptım ki bütün bunların hepsi kocaman istekler oldu çıktı anlamadım.
kendime bir dost seçiyim dedim, ağzıma sıçtı gitti.
birini seviyim dedim, hık dedi pık dedi bacımsın dedi.

dünyadaki en saçma insanlar bile güvenebilcek birilerini bulmuşken, birinin elinden tutup destek alarak yürürken ben niye karabatak oldum böyle. ben kimin tavuğuna kışt dedim.
ben bu kadar mı kötü biriydim?

şimdi daha güzel anladım ki, bu zamana kadar yaptığım en iyi şey burdan gitme kararıymış. 5-6 ay farketmez. çekip gidicek olmak en iyisiymiş.
ne diyim
turnam gidersen mardine turnam yare selam söyle.