Hiçbir kadın bedenini isteyerek satmaz. Aynı zamanda ne toplum tarafından aşağılanmayı ne de tecavüze uğramayı hakeder. Toplumun en çok dışlanan ve sevilmeyen kesimidir fahişeler. Onlara sahip çıkan yoktur. Buruşuk bir mendil gibi atılırlar bir kenara ne hayat verdikleri çocukaları ne de zevk verdikleri adamlar severler onları. Peki neden varlar öyleyse ? Toplumda bu kadar itilen sevilmeyen insanlar neden sokaklarda neden yol kenarlarında, ya da genelevlerde ? Nasıl yaşıyor bu insanlar. Sizin ve bizim gibi biz emeğimizi satıyoruz onlar ise vücutlarını daha zor değil mi! Daha çok acıtmaz mı. Hayır ben fahişe değilim öyle düşünenler olabilir. Peki ne yapıyorsun onlar için diyenler... Ben bir hukukçu olarak onların haklarına kendini adamaya karar vermiş bir insanım sadece. Tek umudum bunu yapabilecek düzeye gelene kadar fikrim değişmesin ve kavuşturabileyim onları yıllardır görmedikleri çocularına ya da özlemle bekledikleri umutlarına...
