"Aşıklar kitabı'nda anlatıldığına göre bir zamanlar bir aşık vardı. Kadını senelerce ama senelerce sevdi durdu. Zaman zaman yanına gider delirdi de. Ama hiçbir gün aralarında hiçbir şey geçmedi. O adam daha sonra dedi ki:
-Karanlık bir gecede ayasının beyazlığını gördüm, elimi elinin üstüne bastırdım. Bana,
-Sakın ha, dedi. Düzgün olanı bozma!.."
Yani; aşkın berraklığı üzerindeki haya perdesini kaldırır.