bugün

behzat ç

yakında biteceğini beklediğim,ama yine de bir umutla olmaz yahu devam eder izleriz dediğim ama demin duyunca bir kere daha kahrolduğumdur.

işte tam da bu belki de, beyaz ekranın ardında, yalnızca senaryo zannettiğimiz. azıcık gerçekle beslense de gerçek hayatta böyle değil diyoruz ya.gerçek hayatta böylesi olmamalı hayat bu kadar da acımasız değil, dünyada yine de adalet var, yine de var, yine de...hukuk var.ama maalesef tam da hayatın tüm çarpıklığını, biraz da cesaretle, çok da eleştirmeden, biraz acemice ortaya koyunca ve ardından o bahsedilen sözde adalet savunucularının senaryoyu el yazısı ile yazmış gibi şimdi önümüze koyması,ve tüm değer verdiklerinin yakında darağacına asılıp beni öksüz bırakması, sanırım bu gerçek. 34 yaşımda gerçeklik hiç bu kadar yüzüme çarpılmamıştı. behzat ç. severlere geçmiş olsun demekten başka bir şey de gelmiyor içimden. yaşadığım şu ülkeye de geçmiş olsun diyorum ve aşkolsun.
behzat ç. muhteşem bir yapım değil, öyle bilmediğimiz bir şey de söylemiyor, ama işte adalet, düşünce özgürlüğü de bu minvalde kırılıyor. bence her şey bundan ibaret.