dayağı hakeden kadın

şimdi kadınlardan artı oy almak için, "olur mu öyle şey?! kadınlar dövülür mü?" falan yazarım ama ne olur, birbirimizi kandırmış oluruz sadece. bazı kadınların gerçekten de dayağı hak ettiğini en iyi yine kadınlar bilir, çünkü hiçbir erkek arkadaşımdan "bu kadın sopalık." gibi laflar duymadım. bu tür laflar hep kadınların ağzından başka kadınlar için çıkıyor. çünkü en iyi bir kadın diğer kadının içindeki kafası karışık aptalı, şeytanı vs. görebiliyor. hele o şark kurnazı aptal türk kızları yok mu, her erkekten onay almak için sarkan, sonra karşılık bulunca "aaa bana dokundu, beni öptü!" diye tüm dünyaya duyuran... ha ben kadınları döven biri miyim? hayır. bir erkeğin bunu yapabilmesi için ailesinde çocukken dayağı görmesi gerek diye düşünüyorum. duygusal anlamda o kadar kolay bir iş değil, en azından benim için. dövmüyorum değil, dövemiyorum! vicdan meselesi. küçükken, kedilere tekme atan, kuyruklarını kopartan psikopat çocuklardansanız rahatlıkla bir kadını da dövebilirsiniz ama ben bunun için duygusal anlamda yeterli katılığa sahip değilim. hayırlısı, belki ilerde!

ama tek bildiğim, iki gün önce biraz yakınlaştığım bir kadının ağzından çıkan, bu konuyla, dövülmekle ilgili şu sözler: " can bu; acır da sever de." bunu söyleyen bir kezban değil, 30'una gelmiş, avrupa'da doktorasını yapan bir türk kadını... olay buyken klişelere kapılmadan daha derinlerde incelemek gerek bu şiddet konusunu. elbet, avam kesimde olan şiddet olayları hariç.