iş hayatı

kapitalizm hayatınıza bir tokat gibi indiği an. anne-babasına nazın en alasını yapan "bebek" iş hayatının acımasız kollarına atılır hatta atlar. bir kere en iğrenç olan her gün aynı saatte aynı taşıta binip aynı insanlarla işe gitmek, sonra yine aynı insanlarla aynı taşıtta buluşup eve dönmektir. bu da mesaiye kalmadığınız zamanlara özgüdür.
ayrıca en iyi şirkette bile türlü saçmalıkla karşılaşılır. insanlar sizi çekemez, kapalı kapı dedikodu demektir bir de yüzünüze gülerler. samimiyet sıfırdır.
marx'ın dediği gibi potansiyel iş gücünüzü parayla sattığınızı hissedersiniz. bu cümleleri kuran da ilk senesinde hayallerini gerçekleştirebilen, iş arkadaşlarına her sırrını söyleyebilen bir insandır. düşünün artık.

(bkz: bulmuş bunuyor)
(bkz: iş hayatından fazlasıyla etkilenmek)