kendisine hafiften bir kıskançlık beslediğim insan. tamam tamam hafiften değil aslında baya baya kıskanıyorum onu.
yanılmıyorsam kafka ona duyduğu hisleri, "hastalık derecesine varacak kadar büyük bir takıntı" olarak tanımlıyordu.
milena, milena olduğu için sevilmiştir hemde kafka'nın içini deşen bir bıçak olmasına rağmen.
sanki dünyamıza ait değilmiş gibi geliyor bu hisler. Gerçek şu ki kimsenin milenası olamayacağız biz. neyse kalkıp çay demleyeyim en iyisi ben.
