michael bay'in kusursuz bir iş yapamadığını bir kez daha gördüğümüz film. efectler kusursuz; ama film değil. ilk yarı su gibi akan, aceleci bir tavırla işlenmeyen film, ikinci yarı sanki değişime uğruyor. herşey karman çorman. sekanslar arası geçişler berbat. kim nerden niye çıkıyor belli değil. savaş sahneleri ve işlenişleri çok güzel, efectler ayrıntılı ve muazzam; ama filmin genel işlenişi ve diyaloglar o kadar sıkıcı ki, michael bay kendini resmen tekrarlıyor. armageddon'u kimin yönettiğini bilmeseniz, transformers'ı izleyen biri olarak hemen anlarsınız "ya ben bu diyalogları bir yerden hatırlıyorum" diye. zaten kahraman amerika'yı illaki gözümüze sokacaklarsa bu işte en iyisi michael bay.
(bkz: armageddon)
(bkz: pearl harbor)
oyuncu seçimleri iyi, esprilerin kalitesi ve güldürebilirliği de var. efectler de güzel. izlenir mi evet. ama nedense film boyunca, spielberg yönetseydi daha duru bir film olurdu diye düşünmeden edemedim.
edit: bir de filmin öğretici yanını yazmayı unutmuşum(!). amerikan savunma bakanlığının, her hangi bir saldırı karşısında hangi ülkeleri günah keçisi ilan edeceğini de öğrendik. ilk önce iran, sonra çin sonra kore en sona da rusya'yı saydılar. çok şey öğrendik açıkçası.
