ikisinin de kitapları sığ ve basit cümlelerle dolu, anlatımları bir lise öğrencisininkini andırıyor. bu yazarların kitaplarını okurken bir kez bile "vay iyi tespitmiş harbiden" ya da "bu cümle buraya cuk diye oturmuş" diyemiyorsunuz, "şu cümleyi unutmayayım" deyip de aklınızın bir köşesine yazdığınız bir kısım olmuyor. ben öyle edebi anlatımları seven bir insan değilim, "bir düğün alayı gibiydi çiçekler" ya da "bir bebeğin gülüşü kadar masumdu yüreklerimiz" gibi sözlere gelemem, sıkılırım. yalın anlatımları severim daha çok. ama sen gerektiğinde bugüne kadar hiç kullanılmamış bir benzetme yapar, ince bir tespiti koyarsan ortaya başımın üstünde yerin var.
"karanlık gece telefonun sesiyle bölündü."
he yavrum bu mu senin kitaptan anladığın?
liseli kızlar, sözüm size. bırakın eroinle seks'i, küçük mutluluklar oteli'ni falan, gidin adam gibi bi şeyler okuyun.
