Atmosfer, senaryo ve kurgu bakımından iyi bir film. Fakat bunların aksine bilim kurgu türüne ağır gelen yüksek dram ve fantezi kullanılmış. Bilim kurgu türünde bu kadar duygusallık olması gerektiğini düşünmüyorum. Filmin sonunda ağladım orası başka ancak tam olarak böyle bir düşüncem var. Eksiklerinden biri de sonunun fazla zorlama olması.. Yani seyirci artık olumlu olumsuz bir son bekliyor. Bunun sonrasında dolambaçlı yoldan 2-3 kere oldu, olmadı, diledi, mümkün olmadı vs. sıkmaya başladı. Sonunu kesin ve net bir şekilde bağlasaydılar çok daha iyi olacağına inanıyordum. Fakat mümkün olmadı.
Gelelim olumlu yönlerine. Bir kere yapay zeka da olsa anne-çocuk ilişkisi dolaylı yoldan çok iyi yansıtılmış. Neden baba-çocuk değil, çünkü cennet annelerin ayakları altında. Her filmde böyle değil midir zaten? Yalnız bu filmin fazla yaratılış, tanrı inancı içerdiğini düşünüyorum. Bunu aykırılık olarak değil filmin nitelik bakımından bunu çok yansıttığını düşündüğümden.. Yani filmin başında ki ''Tanrı, Adem'i de kendisini sevmesi için yaratmadı mı?'' tarzında ki söylemden anlaşılabilir. Bunun sonrasında.. ''içinizde Sim'i (simülator) olmayan biri varsa ilk taşı o atsın.'' ve aklıma gelmeyen birkaç cümle de bunu özetliyor zaten. Ayrıca filmin toptan vermek istediği yapay zeka ürünleri gerçek olamazlar, bir insanın yerini tutamazlar ya da bunları yapan bizler yine yarattığımız aletlerle kavga edeceğiz mesajları da insanların doğasını ve gerçekçiliğini belli bir inanışla veriyor. Kubrick'in bitiremediği projesidir bu film. Dikkatinizi çekerim insanlar tarafından yaratılan aletlerin insanları yönetecekleri, sonlarımızın onların elinden geleceği 2001: A Space Odyssey filminde önemle belirtilmiştir Kubrick tarafından.
Filmi izlemenizi tavsiye ederim, iyi bir filmdir ancak eksikleri de ziyadesiyle mevcuttur takdir edersiniz ki.. Robotta olsa onun da duyguları var la.
