belki de manga'nın en güzel şarkısı. arabesk bir intro ve sonrasında bir anlık dalgınlıkta hayatın suratımıza indirdiği yumruk. hayatın inişleri, çıkışları, tekrar inişleri. gövdesi burdayken, buraya kök bağlayamayan bir ağaç. evini çok özleyen, ama gövdesini bırakıp toprağını aramaya gidemeyen bir ağacın kökü. keşke ağacın kökü gövdesini bu kadar, keşke ben istanbul'u bu kadar sevmeseydik.
''kanatlanıp gitmek dururken
dört duvar içinde hapsolursun
yaşamak için bir neden ararken
ölmek için bulursun''
