inanmam, taşımam, evimde yada iş yerimde bulundurmam ancak farklı bir anım var nazar boncuğu ile ilgili.
üstadım iyi kötü bir araba aldım ve ilk yıllık izinimde koştum gittim memleketime.
gözden ırak olan gönülden ırak olur derler ya o hesap kimse kalmamış eski çevremizden, kimi okulda, kimi benim gibi gurbette çalışıyor. mecburen esnaf olan arkadaşların iş yerlerinde vakit öldürüyoruz, ülkeyi kurtarıyoruz karışık tost ve çay eşliğinde.
uzatmayayım yine bir arkadaşımın büfesinde laflarken konu arabadan açıldı ve klasik şekilde hayırlı olsun, güzelmiş ıvır zıvır cümleleri kuruldu ve çıkarken bana nazar boncuklu bir tesbih hediye etti al bunu arabana as nazarlardan korusun dedi, teşekkür ettim aldım ve sinyal koluna astım.
tesbih çekmem ve hiç anlamam, öyle bir kültürüm yok. hediyedir diye hep orada kaldı o tesbih.
aslında gayet hoş bir şeymiş yahu beyaz mavi desenleri olan.
istanbul trafiğinde oyuncağım oldu kendileri ama hiç çıkarmadım oradan. ellerim direksiyondayken oynadım, sinyal verirken salladım ama çıkarmak hiç aklıma gelmedi.
her neyse... tam bir yıl sonra yine bir yıllık izin yine memleket yine aynı araba ve tesbih.
oltulu bir arkadaşla buluşulur, adam oltulu zaten hafız çatır çutur elindeki tesbihle oynayıp duruyor.
hiç beceremem tesbih olayını ancak nedense o an benimde elimde olmalı diye düşündüm ve hediye edilen nazar boncuklu tesbihimi ilk defa yerinden çıkardım, elime aldım kendimce çektim onu ve cebime koydum.
yedik, içtik atladık arabaya gidiyoruz. hızlı değilim, emniyet kemerlerimiz takılı, konuşa konuşa gidiyoruz.
acı bir fren sesi geldi. aksiyon filmlerinde olur ya hani dikiz aynasında ani görüntü belirir. ahanda o anı yaşadım şerefsizim. arkadan bir yanlaya yanlaya mitsubishi marka kamyonet tarzı sikindirik birşeyin geldiğini gördüm, görme evresini atlatıp bütünleştik amına koyduğum kamyonetiyle.
emniyet kemerlerim takılı olduğundan sağ salim atlattık ancak aklım arabada benim. öyle bir ses geldiki ahanda larende siki tuttun arabanın kesin yarısı yok, izninin bitmesine 3 gün kaldı nasıl dönecen istanbul'a soruları var bende.
indik arabadan baktım pek bir şey yok. tampon çatlak ve sol arka çamurluk altında bulunan davlumbaz mı ne sikimse o yarılmış, lastiğe sürtüyor. hallettik bir şekilde. araba yürür hale geldi.
ayrıldım arkadaşı bıraktım evine, attım kendimi eve. cebimdekileri boşaltıyorum.
çakmak, anahtarlar. bozuk paralar ve nazar boncuklu tesbih.
ilk defa yerinde çıkardığım tesbih.
