tek tanrılı dinlerin hepsidir. sadece islamiyet değil, monoteizmde kadın nefreti kavramı hep var olmuştur. tek tanrılı dinlere kadar olan dönem arkeolojik buluntulardan da anlaşılacağı üzere tanrılar hep kadındı. bunun en büyük nedeni kadının doğurganlığından kaynaklı var etme, yaratma yeteneğiydi. paganizm döneminde ise iki cins tanrılara rastlamak mümkün. en bilineni hepimizin kullandığı doğa anatoprak ana figürü. çok tanrılı dönemlerde toplumda da kadın ve erkeğin eşit olarak var olduğunu ve kabul gördüğünü biliyoruz.
tek tanrılı dinlere geçiş döneminde ise aynı şekilde toplumda da erkek egemenliği hakim olmaya başlamıştır. tanrı algılarda erilleştirilmiştir. tüm din adamları da bu algıyı beslemiştir. kadın düşmanlığı yahudilerde de, hristiyanlıkta da oldukça yoğun yer almıştır. hatta belki de islamiyet bu konuda en masum din sayılabilir.
yaratıcı insana akıl ve bunu kullanma yeteneği vererek aslında sorgulama vasfını da kullanın demiştir. dinler insanlar vasıtasıyla anlamlar kazandırılıp, yaşanmaktadır. dolayısıyla direkt yaratıcıyla konuşabilme imkanımızda olmadığını kabul edersek, allah'ın bahşettiği o akılı kullanıp doğruyu anlama, bulma ve yapma kısmına yoğunlaşırsak ne kadınlar köle olur ne erkekler efendi.
