Hamlet hikayesine, ilk olarak, 13.asır Danimarka yazıcılarından
Saxo Grammaticus'un Danimarkalılar Tarihi isimli eserinde rastlanıyor.
bu eser ancak 1514 tarihinde basılmıştır.Acıklı Hikayeler adı altında
bir sıra tarihî hikâye toplayan Fransız yazıcısı Belleforest 1570'de
bu 'Amleth' hikâyesinin de Fransızca serbest bir tercümesini çıkardı.
Shakespeare'in oyunu rağbet kazandıktan sonra(1608)
bu Fransızca tercüme de bir iki küçük değişiklikle,
'Hamblet'in Hikâyesi adı altında ingilizceye çevrilmiştir.
Shakespeare metnine gelince:
eser bastırılmak üzere kayda 1602 temmuzunda geçirilmiş,
1603 yılında ilk baskısı çıkmıştır. 1604 yılında çıkan
ikinci baskısı ise 'doğru ve kusursuz kopyasına göre yeniden basılmış
ve hemen hemen iki misli genişletilmiş' olmak iddiasındadır.
Gerçekten, ilk baskıda cümle yanlışları, kelime yanlışları çoktur,
uzun konuşmaların kimi kısaltılmıştır bazı mısraların bölünüşü sakattır.
Bundan başka, sonraki metinlerde (Polinius yerine Crambis adının
kullanılma, Kıraliçenin cinayetten açıkça habersiz bulunması,
meç ucunun zehirlenmesini Kıralın düşmesi gibi noktalarda)
esaslı ayrıklar vardır. Bu baskıdan göze çarpan bir taraf da sahne
hakkındaki izahların etraflı oluşudur. Bütün bu hususiyetler, metnin,
temsil esnasında bir veya, birkaç kişi tarafından acele not alınmak
suretiyle elde edilmiş olacağı fikrini uyandırıyor. ilk iki perde için
hattâ kumpanyanın nüshası da ele geçirilmiş olabilir; çünkü bu kısım
ikinci baskıdaki şeklinde pek az farklıdır.
Belki iş meydana çıkınca, oyunun geri kalan kısmını kendi
stenograflı nüshalarından bitirmeye mecbur olmuşlardı.
Kimi tefsircilerin iddiası da şudur:
bazı ayrılıklar (nazım olgunluğu, Hamlet'in düşünce derinliği sahnelerin
yerlerindeki değişiklik bakımından) çok esaslı olduğuna göre, 1.baskı
eserin ilk şeklini göstermektedir; Shakespeare sonra bunu değiştirmiş,
2.baskıda şekline sokmuştur. 2.baskı dikkatsizce dizilmişse de
Hamlet dramının en tam metnidir. Sonraki baskıların en mühim olan
1623 toplu baskısında oyunu, oynamak bakımından daha elverişli kılacak
kısaltmalara raslanıyor; meselâ, uzun hitabeler bazan kesilmiş. Yoksa,
metinde pek bozukluk görülmüyor; noktalama işaretine de dikkat edilmiştir.
Kullanılan Hamlet metinlerinin hepsi işte bu 1604 baskısı ile
1623 baskısı karşılaştırılarak hazırlanmaktadır.
