olay sadece bir kaşık nutella yemek, o an hissedilen tatlı ihtiyacını gidermek istemekle başlar; ancak bu durum hiçbir zaman planlandığı gibi gitmez. zira, kimse kavanozun dibini görmeden nutellayı elinden bırak(a)maz.
hatırlanılan tek şey, yenilen ilk ve son nutella kaşığıdır. o ilk ve son kaşık arasındaki zaman dilimi kara bir deliktir zihinde. ne olduğunu anlamadan elde boş bir nutella kavaonuzyla kalırsınız. o size bakar siz ona.
ve bu, daha önce bilmemkaçıncı kez tekrarlanmış bir hadisedir. alışkınsınızdır.
