bugün

hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

o gun okulda fotokobi parasi tarzi bisey toplanicakti. benimde yemek param yoktu. gece almayi unutmusum parayi ve babam memur oldugu icin servisle gidiyordu yani sabah parayi almamin imkani yoktu.
ama o gun babam servisi kacirmis, nasil sevindiysem kosa kosa yanina gittim beni mutlu gorunce o da guldu. * konustuk biraz,5lira istedim ben.
o an sanki babam bi kotu oldu. of cekerek "kizim dolmus parasini nasil cikarticagimi dusunuyorum ben" dedi. allah kahretseydi dilimi de soylemeseydim bu lafi.
babam yuruycekti mecbur. *
beraber cikarken elimi cebime atmamla 10tl bulmam bir oldu. nasil sevindiysem parayi direk babama uzattim bir sey soylemeden. babam "sen bu parayi al karnini doyur" dedi.
sonra aklima babamin yuruyecegi yollar geldi sibirya sogugunda. tekrar elimi cebime attim hic para yoktu. babama "burda bozukluklar varmis" dedim.

o gun okulda ac kalmam umrumda degil, ben asla babamin yuzunu dusurmedim.