bugün

çocukluk dönemi sanrıları

her susam sokağı izlediğimde televizyonu kırarsam kırpık'a dokunabileceğimi düşünürdüm. komik değil evet kırpık. belki de ilk aşkımdı kendisi. bir de susam sokağından önce okuma yazma öğreten bir program vardı toprak sergen bonus saçlayıla okuma yazma bilmiyormuş gibi yapıyordu. işte yetişkinler için. onu izlerken öğretmenin sorduğu sorulara cevap verir benimle ilgilenmiyor diye bozulurdum. ama yine de izlerdim hergün. şimdi haberleri filan izlerken spikere küfrediyorsam hep o benimle ilgilenmeyen öğretmen ve kırpık yüzündendir. televizyon bir iletişim aracıymış. peh ben iletişemedim arkadaş. 5 yaşında televizyon kırma çalışmaları adlı eylemimden sonra çok fena depresyona da girebilirdim allahtan ailem beni seviyor mantıklı açıklamalar yapıyordu. ben hala inanmıyorum kırpık orada elimi uzatsam dokunacak kadar yakın. şimdi dağılın yalnız kalmak istiyorum.