bir eserin günümüze uyarlanması, o eserin tümüyle günümüz şartlarına göre yeniden yorumlanması ile mümkündür ki geçmişte, ahmet vefik paşa'nın moliere'in cimri'sinden uyarladığı 'pinti hamid' adlı oyun bunun başarılı bir örneğidir.
son zamanlarda tv dizisi olarak yeniden uyarlanan, reşat nuri'nin 'aşk-ı memnu'su da aynı başarıyı elde etmiştir.
ancak, siz tutar da, 19.yüzyıl rusyası'nda aristokrat bir ailenin uşağını canlandıran oyuncunun kulağına walkman takıp seyircinin karşısına çıkarırsanız, bu anton çehov'un 'vişne bahçesini' farklı bir yorumla sunmak olmaz, eserin sahibine saygısızlık olur. dahası kendinizi bu işten az-çok anlayanların gözünde gülünç duruma düşürürsünüz.
