ölüm kime yakışmış ki sana yakışsın? öylesine soğuk ki ölüm, damarlarından an be an çekilen kanla çelişmekte.. seni hep neşe dolu, cıvıl cıvıl hatırlayacağım.. sana yakışan kelime hayattır; ölümün soğuk suları üzerinden akar geçer sadece, göz boyar. seni tanımak demek; göz boyamalarına kanmamak demek benim için. ölüm sana yakışmadı, emanet gibi duruyor üzerinde. çıkar şunu nolur, bir anlığına bile seni beyaz kefen içinde görmek kanımı dondurdu. lütfen, yırt at üzerinden beyazlarını, gel yine en renkli giysilerimizle gezelim kırlarda. erteleyip de gidemediğimiz tüm yerlere gidelim, gel lütfen...
