bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Söylediğiniz laflara dikkat edin ki birbirinizi özlerseniz görüşebilecek yüzünüz olsun.
Yanınızdakilere, çevresine attığı kazıklara bakın ve o insanlara dikkat edin. Belki karşınızdaki size en ufak bir zararı bile dokunmamış ve size aylarca manevi-maddi dostluğun elinden gelenden de fazlasını vermeye çalışmış insanlar, çevrenizdeki o hassas görünümlü küçük “hanımlara” fena ah etmiştir.
Ve asla çift karakterli olmayın. iki yüzlülükten bahsetmiyorum çünkü öyle olmadığını biliyorum.
Ve başkasına söylediğiniz laflar sadece size zarar verir. Karşınızdaki insan, yeri geldiğinde dünyanın en cazgır insanı olabilen kişi eğer sizi kırmadıysa, sizin hala ona fütursuzca laf sokmanıza rağmen size dönüp de bir kelime bile söylemiyorsa bunun sebebini bir düşünün.
En önemlisi düşünün. Etrafınızdaki insanları “en başta” neden hayatınıza aldığınızı. Kimi sizi tilt etmesine rağmen yanınızda tuttuğunuzu ve kiminle birbirinize karşı en ufak bir zarar bile vermemişken küçük “hanım”lar yüzünden yollarınızı ayırdığınızı.
Sadece düşünün, hatırlayın.