nasıl ki, oliver cromwell britanya'ya, blavatsky teosofiye çağ atlattıysa; bu adamda satan düşünceyi yeniden yazdı, çizdi.
daha çocukluğunda, annesi onu revolution daki şeytan olarak, 666 sayısı ile özdeş olarak yetiştirdi. onu "the beast" şeklinde çağırdı. okudu büyük adam oldu, hakikaten de yakın bir üne kavuştu. isa'nın armageddon daki rakibi olarak kendi lasnmanını yaptı. nasıl ki lucifer günahı kendisinde topladıysa, bu adam da günahı keyif ve haz için yapıp durdu.
dağlara tırmandı, okültik şiirler yazdı. seylan, mısır, hindistan, meksika gibi gizli ilimsel tertiplerin bulunduğu mistik diyarları gezip, hatim etti. kaza sonrası gerçekleşen birkaç ölüm olayının zanlısı olarak suçlandı ama her defasında aklandı.
bir gece rüyasında, osiris ve isis'i gördüğünü açıkladı. söylediğine göre onlar, birer kadın avatarı seçerek, kendisine görüm olarak bildiride bulunmuşlardı.
evlenip, sicilya da kendi adına yapılan bir tapınakta mutlu mesut hayat sürmeye başlamıştı ki, emrinde çalışan bir adamın tapınakta yaşanan tüm majistik birleşmeleri ingiliz gazetelerine aktarması üzerine, yine başı belaya girdi.
beatles'lar, rolling stones'lar, onu albümlerine kapak edip, adına methiyeler dizdiler. bugün bile, metal felsefesinin arkaplandaki isimlerindendir. kuşkusuz kendisi çağdaşımız ünlü simalardan da, ünlü, mistiktir. tüm bunları yaşarken, mistik hanımefendi, blavatsky de unutmamak gerek. ele ele verdiler, teosofi yi adam ettiler.
"""Bilginin içinden Söz veriyorum! güvenin bana, her insan bir Tanrı´dır.
Çünkü en basit düşüncede, gençlik sıkıcı ve durgun, Akılsız cahil bir ırk, bir aptallık içinde,
Saf Gerçeğin kusursuz anlayışında. Doğuştan tanrı vergisi, benimle kesin tanımlanmış, Gerçi tümü boş yereydi,
felsefenin ter dökmesi, Ki o, tanımlanan en basit kavram, insanlık elbette kesinlikle borçlu ve minnettar.
Akıl var, bir anlık dalış için yararlı sanatlara, Fakat ciddi bir farklılık, ayrıcalık ortaya çıkınca,
Beyinlerimiz oynar ardından kalplerimiz, Lanet olsun şansa, rastgele Tanrılarımız için.
işte Son Her şeyin sonu; gecenin örtüsü, Çok derin değil ama idrak edemiyorum, Gördüm benden öncekini, korkunç görünümde,
işte Son Aşk çok eskiden terketti beni, yola koyuldum, Onun yolu genç bir adamla, yaşam küflü ve paslı.
Şimdi insanın ötesinde, hiçbir dostum yok. Benim için ümit yok, ışığın pırıltısı hiç yok.
Kara patikamda, ödünç bir teselli, Henüz buluşacağım gülen bir yüzle ve dürüst."""
