Bunlardan biri de benim annemdir. Ne zaman yaz olsa, eve dönsem. Bütün düğünlere götürürdü beni, yetmez bir de günlerine...
-gelmeyecem yeaaa! diye kendimi yırttığımda ise hep aynı terane;
-Hep yalnız gidiyorum. Ben de diyom kızım geldi bana can yoldaşı olur.
Ve ben hemen yiyordum o acların çocuğu tavrını.
Neyse gidicez, gidicez de hatun bildiğin giydiğime de karışıyordu. Meğer sonradan çaktım köfteyi;
-Beni bekar oğlu olan kadınlara gösteriyormuş.
Bunu öğrendikten sonra bir daha gitmedim, o emrah modunu da yemedim. Son 6 yıldır kendi gidiyor. Ve ben hala bekarım.
