roma imparatorluğunun; suçluları cezalandırma ritüellerinde, daha ağır bir deyiş ile; "katletme seremoni"lerinde tezatsal bir yerde konuşlandırılan, yunan mitlerinin en entelektüel tanrılarındandır. roma'lıların zanlı konumundaki kimseleri öldürürken; bundan haz duyma maksatlı geliştirdiği eksantirk yöntem ve metodlar, hali hazırda beşeriyet tarihinin en trajik ve arsız noktalarından birisi olarak arz-ı endam etmektedir. işte bu kurgulardan birisinde orpheus miti görev alır. romalıar collezyum'a çıkardıkları ölümlü zanlılara; o gün o an görmek istedikleri tanrı silüeti ve aşina materyallerini bahşederler; tanrı havası katarlardı. orpheus herkesçe bilinen lir'i ile collezyuma doldurulan; basit ebat ve yeterlilikteki hayvanları etkiler; lirin ezgileri ile onları uysallaştırırdı. bu ana değin olağandışı bir durum söz konusu değil ancak; ne zaman ki; tanrı kıyafetine ve mizansenlerine bürünmüş; öldürülmeyi bekleyen bu suçluya son darbe olarak bir ayı gönderilir o zaman; derin bir paradoks enkarne olurdu. zira; orpheus yani ölmesi gereken suçlu, ayıyı liri ile uysallaştıramaz ve bu ayı tarafından hunharca öldürülürdü.
romalılar böylelikle hem ağız tatlarına uygun şekilde cezalandırma yapıp eğlenir; hem de: ibret yordamını yeşertirdi. ayrıca; böylelikle din olgusunun ne denli içi boş olduğuna dair manidar öğeler kaydeden seremonileri yüyıllarca sürdürürlerdi.
