eke ek: kervanbaşı ebu süfyan kervanı güvenli yoldan getirdiği ve bu haberi yayması için damdam adındaki bir kişiyi mekkeye gönderdiği halde ebu cehil; "bedir'e gideceğiz, şarap içeceğiz, kadınları oynatacağız ve araplar hakkımızda konuşacak" dedi ve halkı kışkırttı.
utbe bin rebia gibi karşı safta oğulları * veya akrabaları olan kişiler bulunduğundan ötürü savaşa karşı çıktı. fakat ebu cehil onu da korkaklıkla suçladı. nitekim savaş öncesi vuruşmak isteyen ve meydana çıkan utbe, kardeşi şeybe ve oğlu velid idi. bunlar hz. hamza ve hz. ali tarafından bu mübareze'de öldürüldü. zaten hz. hamza'nın suikastine sebep hind'de utbe'nin kızı idi. intikam hırsı ile uhud'a kadar debelendi durdu.
evet ebu cehil islamiyetten önce ebu'l hakem idi. yani hakemlerin babası idi. çünkü zengindi, kureyş'in ulusuydu, reisiydi. fakat o da velid bin muğire gibi, ebu leheb gibi, ukbe bin ebi muayt gibi islamın ışığını gördükleri halde, kibirlerinden iman etmediler. velid bin muğire 40 yıl öncesinden peygamberimiz doğduğunda onun peygamber olduğunu bildiği ve çevresine anlattığı halde zamanı gelince büyük servetinden ötürü kibir etti, iman etmedi. peygamberimize "sihirbaz" yakıştırması yaptı.
peygamber buyurdu ki; " allah'ım islamı iki ömer'den birine nasip eyle ". bunlardan biri amr bin hişam yani ebu cehil, diğeri hattap'ın oğlu ömer'di. ona nasip olmadı. çünkü o kibirinde ısrar etti. diğerine nasip oldu. o da hz. ömer oldu, ömer-ul faruk oldu. hak ile batılı ayıran faruk dendi kendisine. diğerine de batılın savunucusu anlamında ebu cehil dendi.
yoksa ebu cehil, cahil değildi. bu cahillik islamiyetin cahilliğiydi...
