emil michel cioran

cioran'ı anlamak, onu okumaya çalışmak, bireyin çürümeye başladığına işarettir. cioran öncelikle felsefeci değildir. dahi ise hiç değildir. kaçığın teki, aylağın biri, tarihe inanmayan ama tarihi zihnine kamçılamış bir heriftir.
yazdıklarını birer sayıklama olarak adlandıran cioran: hayatı yaşanılabilir kılan şeyin uyku olduğunu ve insanların dinlenmek için değil unutmak için uyuduklarını düşünen bir uykusuzdur.

varolma eğilimi( gendaş yayınları), doğmuş olmanın sakıncası üzerine( gendaş yayınları), çürümenin kitabı(metis yayınları), burukluk(metis yayınları), tarih ve ütopya( metis yayınları), ezeli mağlup(metis yayınları)

kitaplarının her birini alın okuyun ama başkasına okutmayın. (bkz: hasan ali toptaş)'ın (bkz: Harfler ve Notalar) isimli deneme kitabında 'hiçliğin dorukların bir alacakaranlık düşünürü' adlı denemesinin son cümlesiyle yazıma nokta koyuyorum:
"Cioran'ı okumak her daim iyidir, çünkü onu okuduğunuzda kendinizi kötü hissedersiniz."