ülkücü hareket ideolojik temellerini güncellemelidir. düşüncede değişim gibi şeyleri kastetmiyorum, fakat dünyanın artık 80 öncesi gibi olmadığından bu güncelleme zaruridir. artık komünizm eskisi kadar ürkütmüyor, 'moskof' ise eski moskof değil. yerel olarak komünizm mağlup edldi diyelim, peki ya kapitalizmi mağlup etmek için neden bu kadar ter akıtılmıyor? ülkücülüğün anti-kapitalist tavrı nerelerde kaldı? kim unuttu, kim unutturdu bu mefhumu? turan hülyasını daha gerçekci ve makul adımlara çekmenin vakti gelmedi mi? gerek nicelik olarak, gerekse nitelik olarak birbirinden farklı 'birlik' ülküleri var, bunları tartışmanın zamanı gelmedi mi? avrasya coğrafyası nasıl pay edilecek? bugün türkiye'nin başındaki bela moskof belası mı yoksa amerikan belası mı? yoksa hep amerika'ydı da ülkücüler mi görmekte zorluk çekti? amerikan karşıtlığı neden çoğu zaman kağıt üzerinde kaldı?
biliyorum, çoğu ülkücü herşeyin farkında. bir zamanlar kullanıldıklarının ve çatıştıkları insanların o kadar da kötü olmadığının. hareketin gençlerle gelecek yeni bir ideolojik soluğa ihtiyacı var. mazisindeki ideologlara yaklaşabilecek gençlerin üreteceği fikirlerle yeni yollar açmalı ülkücü hareket. bünyesinde yeterince stratejist zaten mevcut, fakat fikir adamı konusunda aynı şeyi söyleyemem. (veya var fakat ben bilmiyorum. eh ben bilmiyorsam, hareket yeterince sesini duyuramamıştır. bu da benim değil onların kabahati.) turan'a, rusya'ya ve abd'ye bakışını revize etmesi, alevilerle 'gerçekten' kardeşleşmesi, kürt kardeşliğinin içinin boş olup olmadığını tartışmasının kendi hayrına olacağı kanaatindeyim. bir de artık şu keskin türk-islamcı bakış yumuşatılmalı. müslüman olmayanı türk kabul etmemek aymazlıktır.
