hatıra defterleri sahibi olan kişiye eski arkadaşlıkları, maziyi anımsatma amaçlı kişisel objeler olduğundandı belki de, genelde renkleri sarı tonlarda sayfalara sahip sevimli birer defterciklerdi. ya da benim önüme hep o tarz hatıra defterleri dayandı 'hadi yaz, yaz' diye haykıran bakışlar eşliğinde. bilinmez.
beyaz rengin temizliği yansıtan yegane renk olduğu bilinirken söze neden hep bu abuk ve bir o kadar da sahte cümleyle başlanırdı? sorusu hep kafama takılan bir ayrıntı olarak geçmiştir kayıtlara.
