yayimlandigi andan itibaren once singapur, ardindan da hindistan'da yasaklanan kitap.
ayetullah humeyni, -kitabi okumamasina ragmen- "bu kitabin yazarini oldurmek her muslumanin gorevidir" diye fetva vermistir.
14 subat 1989 tarihinde, yine ayni zat-i muheterem * iran radyosuna cikmis ve "dunya'daki tum muslumanlra sesleniyorum! bu kitabin yazari, yayimcisi, dagitimcisi, cevirmeni vs herkes oldurulmelidir cunku bu kitap kuran'a, peygambere ve islamdinine hakaret icermektedir" demistir.
hemen bu konusmanin ardindan -ne kadar tesaduftur ki- once 11 temmuz 1991 tarihinde, kitabi japonca'ya ceviren hitoshi igarashi olduruluyor; hemen ardindan ayni ay icinde kitabi italyanca'ya ceviren ettore capriolo ciddi sekilde yaralaniyordu...
burada alti cizilmesi gereken nokta kanimca sudur ki; allah'n kitabi, peygamberi ya da insanlara gonderdigi din sadece yazilan bir kitap ile tum ozelligini kayip mi etmistir? eger boyle bir korku yok ise bu kadar tepki ve bu yok etme, oldurme arzusu neden?
eger muslumanlarin bahsettigi sey "iyi ama kimsenin baska bir dine hakaret etmeye hakki yok, hele ki bunu kitap yayimlayarak yalan yanlis bilgilerle insanlara dogru gibi gostermeye hic hakki yok" gorusunu savunmak ise; ben de onlara sunu derim:
"iyi diyorsun guzel diyorsun canim kardesim, ancak o zaman kuran'da incil icin "tahrif edilmis", yahudiler icin "domuzlar" tarzi hitab sekilleri kullanilirken acaba yukarda yazdigim yakaris sence anlam tasiyor mu?"
