popülaritesini the exorcist'e borçludur. bilimadamı ve dine inanları karşı karşıya getiren konulardandır.
insan hayatına karışan iblis profilini the exorcist trend yaptı. popüler bilinç, film sonrası rahiplerin malikanelerine ruhlarını kovdurmak için gelen insanları yarattı. filmi takiben, aynı doğrultuda taklit filmler de peyda oldu. beyond the doorthe devil within her gibi türevleri çıktı. filmi izleyenlerde, kusma bulantı baş dönmesi gibi şikayetler görülmeye başlandı.
iblisler, sistematik olarak kişi bedeni üzerinde hegemonya kurarak, bedenlerini sürklase ediyorlar.
modern varyantları, tüm bu hakikat(!)i bir elinde mikrofon; bir elinde incil olan tuhaf adamcıklar tarafından icra edilir.
insanlık tarihi kadar eski bu ritüel, bir oyun gibi.. insanlar çıkarma esnasında üzerlerine düşen rolü yerine getiriyor sadece. psikomatik bir rahatsızlığı olan bu insanlar, bunu uzman denetiminde aşmak istemiyorlar da, tuhaf adamlara yöneliyorlar.
bu süreçte yapılan malca davranışların sebebi olarak tıp literatürü, wolfgang amadeus mozart ve pekçok dahinin muzdaribi olduğu tourette sendromu'nu devreye sokmuştur. tanı çerçevesince: aniden çıkarılan ses ve değişen spontane hamleler, önceleri insanın ruhunun şeytan tarafından ele geçirilişine işaret ediyormuş. sanırız bu öngörünün sebebi, sergilenen davranışlarla, kişinin karakterinin taban tabana zıt görünmesi.
bu da sanki bir kimlik bölünmesi varmış gibi izlenim yaratıyordu. salem cadıları arasında da tourette sendromundan muzdarip kızlar olabileceği de söyleniyor ki zaten aralzrından birisi kendini ateşe atmıştı. tıp literatürü de aynı doğrultuda, bu hastalıktan muzdarip kişilerin kendilerine zarar verebileceğini söylüyor.
bunla birlikte, "şeytan içimde!" diyen kişilerin zihinlerinde neler dönüp bitiyor bilmek zor ve bir kısım hastalarda, tourrette'ye de rastlanamamış olması düşündürücü. *
son tahlilde psikiyatrlar, bu seremonilerin zihinsel fonksiyonları eda etme düzeyini düşürüp; ölüme kadar uzanabileceği görüşünde birleşiyorlar. ee geçmişe bakarsak, fırınlarda yakmak, denizde boğmak, çarmıha germek gibi çıkarma seanslarının aksine, elde mikrofonla kafaya incil şaplatmak daha makul, ama yine de pek fena.
yenilerde ölünmese de, zihinsel zarar pek fazla. son dönemde kimi psikologlar, geçmişe dair bir şeytan veya kötücül cinin etkisinde kaldığına inandırılan kimselerin, ileriki yaşantılarında bunu mitomani boyutuna taşıyıp, şifa aradıkları kanıtlanmıştır.
