saygı

kimi zaman kıymetini tamamen unuttuğumuz, gösterilmesi gereken kişilere göstermediğimiz ve görmemiz gereken kişilerden de göremediğimiz kutsal öğretimizdir.

gösteremediklerimizi pek umursamadığımız, sinirimizi, kızgınlığımızı öfkemizi bahane sunduğumuz,
göremediklerimizde de pek çok üzüldüğümüz, bizim bahanelerimizi onların bize sunması durumunda "ben senin büyüğünüm, abinim, ablanım, annenim, babanım" gibi tavırlara cevap verdiğimiz, karşımızdaki kişilerin ihtiyacı olduğunu düşünmediğimiz ama bizim ne kadar çok ihtiyacımızın olduğunu anladığımız kutsal (!) öğreti.